خلاصه کتاب از خوب به عالی اثر جیم کالینز

فصل دوم – رهبری سطح پنجم؛ بهترین رهبری برای حرکت از خوب به عالی

از نظر جیم کالینز تمامی رهبران پتانسیل و توانایی بالقوه برای حرکت دادن سازمان به سمت عالی شدن را دارند ولی توانایی رهبری سطح پنجم از سایر سطوح مدیریت برای تعالی سازمان بهتر است. آقای کالینز روش رهبری سطح پنجم را «روش آینه و پنجره» می‌داند.
آینه و پنجره به این معنا است که رهبر سطح 5 وقتی اشکالی در سازمان می‌بیند، به آینه نگاه می‌کند و مقصر که خودش است را در آینه می‌بیند. از طرفی وقتی یک نکته تحسین‌برانگیز در سازمان وجود دارد، رهبر سطح پنج به پنجره می‌نگرد و این موفقیت را به عواملی غیر از خودش نسبت می‌دهد.

سطوح مختلف مدیریت

1. سطح اول مدیریت (فردی با توانمندی‌های فوق‌العاده): مدیر سطح اول به کمک استعداد، مهارت و عادات کاری عالی خود توانسته همکاری خوب و موفقی از خودش به نمایش بگذارد. 
2. سطح دوم مدیریت (عضو گروه مشارکت): مدیر سطح دوم کسی است که توانمندی‌ها، استعدادها و قدرت فردی خودش را صرف رسیدن به اهداف می‌کند و وقتی صحبت از کار گروهی به میان می‌آید می‌تواند بهترین همکاری را از خودش به نمایش بگذارد. 
3. سطح سوم مدیریت (مدیر کارآمد): مدیر سطح سوم که از او به عنوان مدیر کارآمد یاد می‌شود این قدرت و توانایی را دارد که افراد را به پیگیری مؤثر اهدافی که از پیش تعیین کرده است، سوق دهد. 
4. سطح چهارم مدیریت (مدیر بانفوذ): کسی می‌تواند مدیر بانفوذ نامیده می‌شود که مسئولیت‌های خودش را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد و دیدگاه‌هایی که روشن و گیرا هستند را با تمام وجود دنبال می‌کند. او در نهایت معیارهای عملی مهمی را در سازمان ایجاد می‌کند که باعث می‌شود سازمان به عالی شدن نزدیک شود. 
5. سطح پنجم مدیریت (مدیر خلاق یا رهبر): این سطح که آخرین سطح مدیریت است، همان عنصری است که یک شرکت برای تعالی و حرکت از خوب به آن به آن احتیاج مبرم دارد. رهبر سطح پنجم در عین اینکه سعی می‌کند همواره فروتنی خود را حفظ کند، از جسارت حرفه‌ای خودش برای دستیابی سازمان به اهداف عالی و پایدار کمک می‌گیرد.

مهم‌ترین خصوصیات رهبر سطح پنجم

• رهبر سطح پنج همیشه مسئولیت شرایط نامناسب و نامساعد را بر عهده می‌گیرد ولی وقتی موفقیتی به وجود می‌آید آن را به عوامل بیرونی خودش از جمله کارمندان سازمان نسبت می‌دهد.
  
  
• رهبر سطح پنج اصلاً دوست ندارد که خودستایی کند یا دیگر را به تعریف کردن از خودش تشویق کند. او همواره فروتنی خودش را حفظ می‌کند. او تمام خوبی‌ها را برای سازمان می‌خواهد و برای عالی شدن کسب و کار عزمی راسخ دارد.
  
  
• او هنگام استخدام افراد همواره ابتدا به خود فرد توجه می‌کند و سپس اهداف سازمانی را در نظر می‌گیرد. او می‌کوشد افرادی توانمند و شایسته را به عضویت سازمان درآورد. افراد شایسته از نگاه او افرادی هستند که انضباط سرلوحه کار و فعالیتشان است و به همین خاطر نیازی به اداره کردنشان نیست؛ چون خودشان وظیفه‌ای که برای آن‌ها تعیین شده است را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند.